Een peperbolletje is het gedroogde besje van de tropische klimplant Piper nigrum. De vruchten van deze plant worden gebruikt voor het maken van de zwarte, witte, rode en groene peperkorrels. Zwarte peper wordt gemaakt van volgroeide, maar onrijpe bessen die nog groen zijn en vol met geurstoffen zitten als ze geplukt worden. De bessen worden na de oogst een minuutje in heet water gelegd om ze schoon te maken en hierdoor worden tevens de cellen van het vruchtvlees vernielt, waardoor het bruiningsproces sneller verloopt. De bessen worden enkele dagen gedroogd en dan krijgen ze ook hun zwarte kleur. Deze zwarte peperkorrel is het meest verhandelde specerij ter wereld.

Witte peper bestaat alleen uit het zaad van de bessen, zonder het vruchtvlees. Hiervoor worden de peperbessen geplukt als ze volledig rijp zijn. Nadat ze deze bessen een week in water leggen om het vruchtvlees te laten afbreken worden de zaden schoongewreven en gedroogd. De witte peper wordt vaak gebruikt vanwege zijn onzichtbaarheid in gerechten. De smaak van witte peper is een beetje minder pikant dan de zwarte peper. Zwarte peper is veel geuriger dan witte peper die vaak een beetje muf ruikt.

 Een andere soort peper die je af en toe ziet is groene peper. Deze wordt gemaakt door de bessen ten minste één week voor dat ze rijp zijn te oogsten en ze daarna te conserveren. Dit kan onder andere door ze met zwaveldioxide te behandelen en ze te drogen, te vriesdrogen of ze in pekel in te blikken. De smaakt van groene peper hangt in grote mate van de conserveringswijze af. Een andere vorm van groene peper zijn de vers geplukte peperbesjes, maar deze worden vrijwel alleen maar gebruikt in de landen waar peper wordt verbouwd.

Een zeer geprezen vorm van peper is de rode peper uit de Kampot regio in Cambodja. Voor deze vorm van peper plukken ze de besjes als ze helemaal rood (rijp) zijn geworden. De besjes worden dan 4 dagen in de zon gedroogd. Goede rode peper is maar beperkt verkrijgbaar en is zeer gewild. Rode peper heeft een unieke volle zoete smaak maar met iets minder hitte dan de zwarte peper.

Roze peper, die wel vaker in pepermixen zit, is het besje van een andere plant. Deze besjes bevatten een irriterende stof waardoor ze niet veel in de keuken worden gebruikt.

De Chinese Sichuan peper, of de Japanse Sansho, wordt gemaakt van gedroogde schilletjes van een soort citrusboom. Ze worden in deze landen vaak in kruidenmengsels gebruikt en hebben ook een pikante smaak.

De gemakkelijkste manier om peper te gebruiken is om een pepermolen op de eettafel te zetten. Neem dan wel geen glazen, want het licht breekt de goede stofjes in de peper af. Hele peperkorrels kan je gebruiken in gerechten met een lange kooktijd, zodat de peperkorrels de tijd hebben om hun smaak af te geven.

Peper komt van origine uit het zuiden van India, en daar zie je de peperplant dan ook op veel plaatsen verbouwd worden. Peper wordt in de traditionele geneeskunde van India voorgeschreven als middeltje tegen keelpijn, vastzittend slijm en tegen hoestbuien.

Hieronder staan een aantal voordelen van het eten van peper opgesomd.

• Peper werkt verwarmend.
• Peper zorgt voor energie.
• Peper wekt de eetlust op.
• Peper leidt bij regelmatig gebruik tot een verhoogde productie van spijsverteringsenzymen, en dus ook een betere spijsvertering.
• Peper is niet irriterend voor de maag zoals de chili pepers dat wel zijn.
• Peper heeft een reinigende werking op het lichaam.
• Peper verhoogt de werking van het specerij kurkuma.
• Peper kan helpen om brandend maagzuur na het eten te voorkomen.
• Peper helpt tegen gasvorming in de darmen.
• Peper heeft een antibacteriële werking.
• Peper stimuleert de afbraak van vetcellen in het lichaam. Hierdoor krijg je extra energie en je blijft lekker slank.
• Peper is een bron van vitamine C, vitamine K, Mangaan & ijzer.
• Peper kan de opname van verschillende vitamines bevorderen.

Let op:
Peper heeft interactie met geneesmiddelen, het kan de werking verbeteren maar ook de bijwerkingen van medicijnen versterken.